NIEUWS & BLOGS

Boekpresentatie in Stroet: 'feest der herkenning'

 26 augustus 2024 De boekpresentatie van 'De sluitertijd van sluitkool', op zaterdag 26 oktober 2024 in dorpshuis 't Centrum te Stroet, was voor veel aanwezigen in de eerste plaats een feest der herkenning. Het evenement trok bijna 120 bezoekers, waaronder veel (oud)inwoners van Stroet, familieleden van auteur Cees de Geus en journalisten van NH Nieuws en het Noordhollands Dagblad (foto). Een van de hoogtepunten was de 'Stroet-editie' van de video van het nummer 'Het Dorp' van Wim Sonneveld: de oorspronkelijke foto's van het Brabantse dorp Deurne waren in de clip vervangen door foto's die koolteler Klaas de Geus met name in de jaren twintig van de vorige eeuw heeft gemaakt in Stroet en omgeving. Een ander hoogtepunt was het optreden van gelegenheidstrio 'De zatte zigeuner', dat moeite had om boven het luide geroezemoes uit te komen. Want dat was de boekpresentatie ook: een soort reünie, die door veel bezoekers werd aangegrepen om bij te praten met (oud)dorpsgenoten.

Het eerste exemplaar van het fotoboek werd door de auteur overhandigd aan zijn 90-jarige tante Mariet de Geus, die de unieke fotocollectie enkele jaren geleden herontdekte. Na dit feestelijke moment bleef het nog lang onrustig in Stroet. Het boek kost € 18,95 en kan worden gekocht bij Boekhandel Plukker in Schagen. Online is 'De sluitertijd van sluitkool' ook verkrijgbaar: het boek kan worden besteld via de site van Uitgeverij Noord-Holland. Er komt dan wel € 5,50 aan verzendkosten bij.

De presentatie van 'De sluitertijd van sluitkool' trok bijna 120 bezoekers.

'De sluitertijd van sluitkool' op 26 oktober gepresenteerd in Stroet

26 augustus 2024 Het fotoboek 'De sluitertijd van sluitkool' wordt op zaterdag 26 oktober 2024 gepresenteerd in verenigingsgebouw 't Centrum in Stroet. Vanaf die datum kan het boek over de fotograferende koolteler Klaas de Geus ook online worden besteld, via de webshop van Uitgeverij Noord-Holland. Centraal in de uitgave staan de foto's die 'oom Klaas' in de jaren twintig van de vorige eeuw maakte, met name in Stroet maar ook in onder andere Dirkshorn, Alkmaar, Bergen aan Zee. De foto's laten in technisch en kwalitatief opzicht soms te wensen over, maar geven wel een mooi en uniek tijdsbeeld. Naast foto's van Klaas de Geus staan er ook een aantal kleurendia's in het boek, die in de jaren zestig en zeventig zijn gemaakt door Cor de Geus, een van de jongere broers van Klaas. Hij is bovendien de opa van Cees de Geus, die de teksten schrijft. 'De sluitertijd van sluitkool' wordt vormgegeven door Bernadine de Mooij-De Vries van B.J. idee, creatie en realisatie. 'De sluitertijd van sluitkool' gaat € 18,95 kosten. Het boek is een productie van Communicatie Bureau De Geus. De presentatie begint om 16.00 uur.

'De sluitertijd van sluitkool' nieuwe productie Bureau De Geus

10 juli 2024 Communicatiebureau De Geus gaat een non-fictie boek schrijven en waarschijnlijk ook zelf uitgeven, daarbij geadviseerd door Uitgeverij Noord-Holland. Centraal in 'De sluitertijd van sluitkool', zoals de werktitel luidt, staan de foto's die koolteler Klaas de Geus in de jaren twintig van de vorige eeuw maakte. Hij woonde in het kleine dorp Stroet in de Kop van Noord-Holland en was getrouwd met Hiltje Elsinga. Omdat het huwelijk kinderloos bleef, had hij tijd voor hobby's, waaronder fotograferen. Hoewel zijn foto's in technisch en kwalitatief opzicht soms te wensen overlaten, geven ze wel een mooi tijdsbeeld van het leven in het overwegend gereformeerde dorp tijdens het interbellum. Omdat er tijdens en na de Eerste Wereldoorlog goed werd verdiend in de koolteelt, stralen de foto's optimisme en vooruitgangsgeloof uit. De economische crisis in de jaren dertig en de Tweede Wereldoorlog zouden daar hardhandig een einde aan maken. Klaas de Geus, die in 1975 overleed, was de oudste broer van mijn opa Cor de Geus. Het is de bedoeling dat het boek nog dit jaar uitkomt. Ik ben nog op zoek naar een uitgever. Inmiddels is al wel bekend dat B.J. idee, creatie en realisatie de vormgeving voor zijn rekening neemt. 'De sluitertijd van sluitkool' wordt mijn eerste non-fictie boek. Eerder schreef ik al wel de roman 'Het bunder'(2009). Daarnaast gaf ik enkele jaren het regionale voetbalblad LIBERO MAGAZINE uit. 

Van de klas naar baksteen, beton en glas

1 november 2023 Tussen de andere bedrijven door, ben ik al weken druk bezig voor de jaarlijkse editie Wintergasten van uitgeverij VG Visie, die 'een sectorbrede dialoog over de verbetering en vitalisering van (binnen)steden op het gebied van wonen , winkelen en werken in een dynamische wereld faciliteert'. Voor mij betekent het ieder jaar weer dat ik een flink aantal projectontwikkelaars, aannemers en architecten interview. Vaak via Teams, soms op locatie. De opdracht voerde me ditmaal onder andere naar Amsterdam, Ulvenhout, Breda, Zwolle én Noord-Scharwoude. In dat dorp leverde een interview met de MT-leden Jonas van der Linden en Arnold Henselmans van Henselmans Bouw & Ontwikkeling me misschien wel het mooiste verhaal van deze Wintergasten op. "De algehele malaise in de bouw kostte het bedrijf begin jaren tachtig bijna de kop," begon Henselmans de ode aan zijn moeder Truus. "Toen mijn vader het bedrijf in 1982 overnam, stonden er nog zeven man op de loonlijst. Nadat hij drie jaar later vrij plotseling was overleden, ging mijn moeder het bedrijf leiden. Ze gaf daarvoor haar baan als biologiedocent op. Ik heb daar heel veel bewondering voor. In de mannenwereld die de bouw toen nog was, hield ze zich meer dan goed staande. Ze zorgde er niet alleen voor dat Henselmans weer ging groeien, maar had ook oog voor duurzaam bouwen. Dankzij haar waren we onze tijd daarmee toen ver vooruit." Inmiddels, weet ik uit ervaring, zijn er veel meer vrouwen in de bouw met een managementfunctie. Ook als rolmodel was Truus Henselmans haar tijd ver vooruit. Misschien komt er nog wel eens een boek over haar. Werktitel: 'Van de klas naar baksteen, beton en glas'.

Nieuwe serie op EnergiePodium.nl

22 juni 2023 Via Pact Public Affairs schrijf ik al jaren voor de site EnergiePodium, die opinie, interviews, nieuws en achtergronden over de energietransitie brengt. Vandaag is het eerste deel online gegaan van een nieuwe serie getiteld 'Op kop'. Centraal staan de mensen die met de poten in het bluswater staan. Hoe vergaat het ze in de kopgroep? Is het vooral flink afzien of geeft de wetenschap dat de finish dichterbij komt ook veel voldoening? Voor de eerste aflevering interviewde ik Reinier Rijke (links op de foto) van Water2Energy. EnergiePodium.nl wordt mogelijk gemaakt door Energie Beheer Nederland (EBN).

De verticale as-turbine van Water2Energy in Vlissingen. De foto is gemaakt door Remco Bohle.

Op de valreep

2 januari 2023 Op de denkbeeldige valreep die 2022 en 2023 met elkaar verbond, kreeg ik van Greenity nog een wat grotere opdracht die vier reportages en een coverfoto behelsde. In woord en beeld portretteerde ik vier mechanisatiebedrijven die de bollen- en vaste-plantensector als werkgebied hebben en stuk voor stuk heel ver gaan in het specifieke klantwensen. "Iedere bollenteler wil een machine net even anders of loopt in de praktijk tegen iets aan wat volgens hem beter kan," vatte Jan Wijnker in Breezand de rode draad in de vier artikelen perfect samen. "Daarvoor is hij bij mij aan het goede adres, want ik hou van uitdagingen, sta open voor nieuwe ontwikkelingen en zeg op technisch en constructief gebied niet snel nee.” Dat gold zeker ook voor de drie andere bedrijven, Mechanisatie Bollenstreek in Lisse, Mechanisatie Haarlemmermeer in Hoofddorp en Loonbedrijf Denneman in Heemskerk. Voorzien van een coverfoto van een lassende monteur die ik bij Wijnker had gemaakt, verschenen de vier reportages in Greenity 135, een themanummer dat op 30 december 2022 verscheen en gericht is op de Mechanisatietentoonstelling Bollenstreek die van 10 t/m 12 januari 2023 plaatsvindt.

Keiharde trekkerporno...

6 juli 2022 'Trekkerporno' noemt hoofdredacteur Hans van der Lee van bloembollenvakblad Greenity het: de fascinatie van boeren en tuinders voor grote, blinkende trekkers, op de keper beschouwd gewoon een van hun vele bedrijfsmiddelen. Over die fascinatie, die ik als tuinderszoon deel, valt veel te schrijven, maar dat ga ik nu niet doen - al was het maar omdat trekkers door de protesten tegen het stikstofbeleid bij veel niet-agrariërs momenteel geen warme gevoelens oproepen. Ook daar valt veel over te schrijven en ook dat ga ik nu niet doen. Ik beperk me tot de constatering dat ik onlangs behoorlijk aan mijn trekken kwam tijdens de uitvoering van een opdracht voor Greenity: een rondje maken langs diverse bollenvelden in Noord-Holland, om een indruk te geven van de tulpenoogst. Mede dankzij het schitterende weer mocht, al zeg ik het in alle bescheidenheid zelf, het resultaat er zijn. Poah!
Om mijn eigen fascinatie voor grote John Deere's, Fendt's en Massey Ferguson's te duiden, hoef ik overigens geen psychiater te raadplegen maar alleen maar te denken aan de Russische (!) Ursus C-35 waarmee mijn vader in de jaren zestig en zeventig maar net het hoofd boven water hield in de zware West-Friese klei.

Een Fendt én een John Deere... wat wil je nog meer?

Daar zeilde op de Noordzee...

28 oktober 2022 Ook beroepshalve moet het natuurlijk wel een beetje leuk blijven en daarom ben ik als journalist altijd op zoek naar een invalshoek of een beetje sfeer dat een artikel net iets extra's geeft en boven de middelmaat uittilt. Dat valt in het Teams Tijdperk (TT) niet altijd mee, maar laatst diende zich een mooie gelegenheid aan. Voor de site www.energiepodium.nl moest ik in korte tijd twee artikelen schrijven waarin de Noordzee een hoofdrol speelde. Voor een van de twee artikelen mocht ik zelfs afreizen naar de haven van Scheveningen, waar de Week van de Noordzee plaatsvond en waar ik tussen de diverse paneldiscussies door vanaf de bovenste verdieping van Campus&Sea deze foto kon maken. Nog voor ik op pad ging had ik de tekst van het liedje 'Noordzee' van Boudewijn de Groot opgezocht, in de hoop dat ik er een regel van zou kunnen gebruiken om een van beide artikelen op te leuken. Lang verhaal kort: dat is niet gelukt, daarvoor bleek de tekst veel te specifiek. Schrale troost was dat ik en week later tijdens een bezoek aan Dolmans Landscaping in Amsterdam werd begroet door een blaffende hond. "Vinden jullie het goed als ik probeer de hond in het artikel te verwerken?", vroeg ik na afloop van het interview, een beetje cryptisch inderdaad. Dat was goed en dus kon ik het zakelijke artikel afsluitend met wat sfeer en een persoonlijke touch:

Ook ‘bedrijfshond’ Hailey, die iedere bezoeker enthousiast verwelkomt, past volgens Janssen bij de sfeer en cultuur van Dolmans Wieringen Prins. Musch, lachend: ‘Het is mijn hond. Ik neem haar iedere dag mee naar kantoor. Zelf hoef ik haar eigenlijk nooit uit te laten, want daar zijn in de middagpauze gegadigden genoeg voor. Collega’s, klanten… iedereen vindt het leuk, zo’n hond op kantoor. En inderdaad, het past wel bij het bedrijf dat Dolmans Wieringen Prins wil zijn en blijven.’

En....?

25 mei 2022 Ook aan de zomereditie van VG Visie die begin juni verschijnt, heb ik weer een aantal bijdragen geleverd. Voor de meeste artikelen interviewde ik architecten, ontwikkelaars en/of aannemers, meestal via Teams en soms op locatie. Voor het interview met Nadja van Es en Gard Stals van de Limburgse ontwikkelaar JPO reed ik zelfs helemaal naar Heerlen, waar het interview in het befaamde Glaspaleis plaatsvond. Eén van de JPO-projecten bleek 'en' te heten, zonder hoofdletter. Die naam vond ik te mooi om niet in het artikel te verwerken:
Van Es: ‘Waar we ook heel trots op zijn is ‘en’.’
In het mooie Glaspaleis in Heerlen waar het gesprek met Van Es en Stals plaatsvindt, valt even een verwarde stilte die na een paar seconden door de journalist wordt doorbroken.
En..?
Van Es: ‘Ja, ‘en’ is de naam van het concept dat we hebben ontwikkeld voor de stadsbruglocatie in Weert. Rondom een bezinningstuin komen drie gebouwen die plaats bieden aan negentig appartementen en studio’s, twee buurtfuncties en kleinschalige horeca. Iconisch maar met een menselijke maat, mede dankzij het driedimensionale daklandschap.’

Het Glaspaleis in Heerlen. 'En...?'

De energietransitie begint in... Velsen

4 februari 2022 In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen half maart, maak ik voor de site Energiepodium.nl een serie over de impact van de energietransitie op gemeenten. Ik ben dichtbij huis begonnen, in Velsen, en los van het feit dat dat lekker dichtbij is valt daar veel voor te zeggen. De grootste plaats van de gemeente is namelijk IJmuiden, dat vaak in één adem wordt genoemd met een van de grootste CO2-uitstotende bedrijven van Nederland: Tata Steel. Zowel Velsen als Tata Steel hebben grote ambities om in alle opzichten te vergroenen en dat moet ook wel, want in 2050 moet Nederland onder andere aardgasvrij zijn. Hoe dan ook bood de keuze voor Velsen de kans om het artikel af te sluiten met een, vergeef me de uitdrukking, persoonlijke noot:

Als wethouder Bal aan het eind van het gesprek hoort dat de EnergiePodium-redacteur in Velsen woont en vorig jaar zonnepanelen op zijn dak heeft laten leggen, veert hij enthousiast op. ‘Heb je dat al gemeld bij de gemeente? Nee? Meteen doen! Voor ieder duurzaam initiatief dat CO₂-reductie oplevert, hoe klein ook, planten wij namelijk ergens in Velsen een extra boom. Het idee achter die actie is dat verduurzaming en vergroening hand in hand gaan, met uiteindelijk ook een steeds klimaatadaptievere gemeente als resultaat.’

'Niemand met schulden verdient levenslang'

26 januari 2022 In opdracht van Pact Public Affairs heb ik voor de nieuwsbrieven van de Stichting BKR Marjolein Moorman al meerdere keren geïnterviewd, in haar functie van wethouder Onderwijs, Armoede en Inburgering in Amsterdam. Het waren vaak zakelijke gesprekken, naar aanleiding van wijzigingen van de wetgeving op het gebied van schuldhulpverlening. Voor het magazine Inzichtelijk van BKR sprak ik haar eind vorig jaar over haar boek 'Rood in Wassenaar - pleidooi voor een kansrijk leven voor iedereen'. Bijzonder is namelijk dat Moorman ervaringsdeskundige is: met haar twee broers erfde ze in 1999 een schuld van 60.000 euro van haar overleden ouders. "Omdat ze er op heel jonge leeftijd niet meer waren, moesten wij het zelf rooien," zegt ze in het interview dat eind januari verscheen on der de kop 'Niemand met schulden verdient levenslang'. "Ik realiseerde me al vroeg dat we daarbij geluk hebben gehad. We kunnen alle drie goed nadenken, zijn gezond en hebben doorzettingsvermogen. Van onze ouders hebben we bovendien de instelling meegekregen dat alles altijd oplosbaar is en dat het altijd beter kan. Met ons is het dus wel goed gekomen. Maar je ziet hoeveel impact een beetje pech in je leven kan hebben.” Klik hier voor het gehele interview.

Waarom moeilijk doen...

23 september 2021 ... als het makkelijk kan? Voor een artikel in o.a. het Noordhollands Dagblad en het Haarlems Dagblad moest ik op zoek naar mensen voor wie hun werk hun lust en hun leven is. Die bleken best lastig te vinden: ik kom veel mensen tegen die hun werk lijken te beschouwen als een soort noodzakelijk kwaad, dat vooral nodig is om hun privéleven en hobby's te faciliteren. Niets mis mee, ieder z'n meug en je hebt er vooral jezelf mee, maar dicht bij huis kwam ik gelukkig ook twee mannen tegen die gek zijn op hun werk. Loonwerker Maarten Bakker heeft in het dorp waar ik niet geboren maar wel getogen ben, Dirkshorn, een mooi loonbedrijf. Ik volg hem op Facebook en ben hem vast ook wel eens op de Dirkshorner Kermis tegen het lijf gelopen. Met Elwin Bijl (en een paar andere zzp'ers) deel ik een ruimte in het Hodshon Huis, waardoor ik bijna dagelijks van dichtbij kan zien hoeveel tijd, energie en passie hij in zijn werk stopt.

Het artikel met de kop 'Als je werk je (lust en je) leven is' verscheen op 10 september 2021 o.a. in het Noordhollands  Dagblad. 

Persoonlijk verhaal over ramp in Ahrdal

6 augustus 2021 Bij een klein bedrijf als Communicatie Bureau De Geus is het onvermijdelijk dat privé en zakelijk vaak door elkaar heen lopen. Half juli was er opeens sprake van een onontwarbare kluwen, die werd veroorzaakt door de 'flutkatastrophe' die het Ahrdal op 14 en 15 juli trof. Samen met mijn moeder, enkele zussen en zwagers heb ik in die mooie streek in de Eifel namelijk al twintig jaar een kleine recreatiewoning: 't Ahre End. Het 'bruine huisje', zoals het ook wel werd genoemd, bleef ongedeerd tijdens de 'lawine van water' die een even dodelijk als verwoestend spoor door het Ahrdal trok. Ook kasteeldorp Kreuzberg waar 't Ahre End deel van uitmaakt, werd deels van de kaart geveegd en tientallen jaren teruggeworpen in de tijd. Met mijn contacten met onze schoonmaakster Margreth Schmitz als uitgangspunt, verwerkte ik de ervaringen in een persoonlijk verhaal dat op donderdag 22 juli werd gepubliceerd in o.a. het Noordhollands Dagblad, het Haarlems Dagblad en de Gooi- en Eemlander. Het artikel leverde me heel veel feedback op, in de vorm van tientallen apps, sms-jes en mails.

Het herstel van het Ahrdal gaat jaren duren en velen vrezen dat het gebied nooit meer de oude zal worden. De verhuur van 't Ahre End is voorlopig opgeschort. De recreatiewoning is ter beschikking gesteld aan de zwaar getroffen inwoners van Kreuzberg.

Ook Kreuzberg werd deels van de kaart geveegd door de 'lawine van water' die op 14 en 15 juli door het Ahrdal raasde.

Goed om te lezen

2 juni 2021 Het is het lot van ieder kleine bedrijf. Of nee, laat ik het niet veralgemeniseren: van dit kleine bedrijf. Communicatie Bureau De Geus. Je hebt het zo druk, dat je niet toekomst aan sociale media als LinkedIn en Instagram, laat staan aan het schrijven van blogs en berichten voor de eigen site. Het is dan mooi om af en toe mee te kunnen liften met iemand als Mireille Beumer, expert op het gebied van trends als 'het hybride werken' en 'het asynchrone werken'. En zeer actief op social media. 'Mag ik het artikel delen?' vroeg ze over het interview dat ik met haar had voor o.a het Noordhollands Dagblad, het Haarlems Dagblad en de Gooi- en Eemlander. Tuurlijk mocht ze dat. Alleen op LinkedIn al werd het artikel met de kop 'Niet online kantoortje spelen' vervolgens binnen de kortste keren 86 keer geliked, 28 keer van positief commentaar voorzien en veelvuldig gedeeld.
Dit is in zoverre een wat hybride nieuwsbericht dat er ook een andere kant is. 'Verschillende appjes vanmorgen: Mireille, je staat in de krant!' introduceerde Beumer het bericht op LinkedIn, ten teken dat regionale kranten, anders dan wel eens wordt gedacht, nog steeds verrassend goed worden gelezen.
Wat óók wel weer eens goed is om te, eh, lezen.

'Mag ik het artikel delen?' vroeg Mireille Beumer over het interview dat ik met haar had.

Bureau De Geus partner SDD

20 april 2021 Communicatie Bureau De Geus is partner geworden van de Stichting Dynamisch Dirkshorn (SDD), een samenwerkingsverband tussen de verenigingen en stichtingen binnen de dorpen Dirkshorn, Stroet en Groenveld. Namens deze drie dorpen wil de SDD als een netwerkorganisatie het aanspreekpunt worden richting de gemeente Schagen en andere overheden en organisaties. Cees de Geus is net niet geboren maar wel getogen in Dirkshorn, vandaar. Meer info is te vinden op de site www.dirkshornbruist.nl

'Walking interview' in Ramplaankwartier

9 maart 2021 Het was niet de eerste keer en het zal ook zeker niet de laatste keer zijn: een 'walking interview'. Aanleiding was ditmaal een korte serie artikelen voor de site EnergiePodium over het Programma Aardgasvrije Wijken, de 'grootste verbouwing in Nederland sinds de wederopbouw'. Ik kon het op de fiets redden: Eelco Fortuyn is de drijvende kracht achter het plan om  het Ramplaankwartier in Haarlem zoveel mogelijk gasvrij te maken. Vanwege corona kozen we er voor om het interview te houden tijdens een wandeling door de mooie wijk in het westen van Haarlem. Dankzij het voorjaarszonnetje was dat geen straf, al maakte de schrale wind duidelijk dat we er nog niet zijn. En dan doel ik voor de verandering zowaar een keer niet op corona maar op het voorjaar...

Vijf jaar Bureau De Geus!

2 januari 2021 Op 1 januari 2021 bestond Communicatie Bureau De Geus op de kop af vijf jaar! Vanwege de coronacrisis kon het eerste lustrum niet worden gevierd. Wel werd in kleine kring de balans opgemaakt van vijf mooie, succesvolle jaren die in alle opzichten naar meer smaken.

Irene Schouten blikvanger 'Kanister'

13 december 2019 Met topschaatster Irene Schouten als blikvanger op de cover, is 'Kanister' begin december verschenen en inmiddels naar alle relaties van BASF Agricultural Solutions Nederland verzonden. Met een omvang van op de kop af 100 pagina's is het voor Bureau De Geus de grootste en misschien ook wel de mooiste klus van 2019. John Scholten maakte alle foto's, ik alle teksten. Naast een interview met Schouten bevat Kanister (de naam is ontleend aan de kunststof tank waarin veel BASF-producten worden vermarkt)(foto)reportages over Arnhem, Luik en Weingut von Winning in Deidersheim (Pfalz). Daarnaast is er een interview met Eric Kiers, die de visie van BASF verwoordt op biodiversiteit, de toekomst van de land- en tuinbouw en de duurzame strategie van het chemieconcern, en een dubbelinterview met de sales managers Lous Rus en Ron van den Beukel.